Któż z nas nie chciałby mieć pięknego uśmiechu, który nie tylko dodaje uroku, ale i ujmuje lat. Czasami trudno się uśmiechać, bo wstydzimy się wady zgryzu lub nieprawidłowo ustawionych zębów. Tymczasem już od 140 lat dentyści mogą pomagać pacjentom, mającym tego typu problemy.
W latach osiemdziesiątych XIX wieku, Edward Hartley Angle, amerykański dentysta stworzył podwaliny dla ortodoncji. W świat prawd i mitów ortodontycznego leczenia wprowadza nas dr n. med. lek. stom. Aneta Grochowina, właścicielka Aneta Clinic Dental Art.
MIT 1: Leczenie ortodontyczne skuteczne jest tylko wtedy, gdy wykonywane jest u dzieci
Nie ma w tym przypadku żadnych ograniczeń wiekowych. Oczywiście, wczesne wykrycie wad zgryzu, a co za tym idzie wdrożenie leczenia ortodontycznego w wieku młodzieńczym, przynosi znakomite efekty, ze względu na bardzo dużą elastyczność kości szczęk, w której ufiksowane są zęby za pomocą specjalnych więzadeł. Ale nie ma żadnych przeciwwskazań, by takie leczenie wykonać u pacjentów w wieku 60 czy 70 lat. Jedynym warunkiem jest posiadanie własnego uzębienia. Oczywiście u pacjentów dorosłych leczenie może przebiegać dłużej, ale efekty i skuteczność są równie wysokie, jak u młodych pacjentów.
MIT 2: Krzywe zęby, nieprawidłowy zgryz jest jedynie problemem estetycznym
Pacjenci zgłaszający się do kliniki, podkreślają, jak ważny jest dla nich zdrowy i piękny uśmiech, a braki w uzębieniu, żółty kolor i krzywe zęby, sprawiają, że nie pojawia się na ich twarzy. Ale problemy natury estetycznej, to jedynie wierzchołek góry lodowej. Źle ustawione zęby doprowadzają do chorób przyzębia (paradontozy), ponieważ stłoczone i ciasno ustawione utrudniają, a często nawet uniemożliwiają prawidłową higienę jamy ustnej, a jej brak prowadzi do osadzania się kamienia nazębnego. Innym skutkiem stłoczonych, krzywo ustawionych zębów jest rozwój próchnicy (głównie na powierzchniach, które kontaktują się z zębami sąsiednimi). Krzywo ustawione zęby nadmiernie się zużywają, czyli ścierają się, kruszą, a nawet łamią. Wady zgryzu i krzywo ustawione zęby doprowadzają do zaburzeń w funkcjonowaniu stawów skroniowo-żuchwowych, a to z kolei prowadzi to uogólnionych problemów czynnościowych objawiających się zaciskaniem zębów, bólem głowy lub bólem mięśni twarzy. Należy pamiętać, że szczęki, zęby, dziąsła, mięśnie i stawy skroniowo-żuchwowe to „zespół naczyń połączonych”, nawzajem na siebie oddziaływających.
MIT 3: Najbardziej skuteczny jest klasyczny metalowy, stały aparat ortodontyczny
Aparaty ortodontyczne dzielą się na ruchome, czyli wyjmowane z jamy ustnej oraz stałe, czyli zamontowane na zębach pacjenta, za pomocą specjalnego, stomatologicznego kleju. Ruchome klasyczne aparaty przypominają nieco ruchome protezy z klamrami (drutami utrzymującymi je na zębach pacjenta), są głównie zarezerwowane dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Inną formą aparatów ruchomych są przezroczyste nakładki, których praktycznie nie widać. Powinny być na zębach cały dzień i podczas snu, wyjmować je można tylko na czas posiłków. Stałe aparaty ortodontyczne, to doskonale znane wszystkim metalowe zamki, połączone drutem niklowo-tytanowym. Zamki mogą być kosmetyczne – kryształowe lub porcelanowe, w kolorze zbliżonym do koloru zębów. Każdy z aparatów ma swoje zalety i wady. Trudno jednoznacznie określić, że tylko jeden jest najskuteczniejszy.
MIT 4: Nosząc aparat ortodontyczny, należy drastycznie zmodyfikować dietę
Obecność aparatu stałego na zębach obliguje jedynie do unikania gryzienia bardzo twardych pokarmów, zrezygnowania z gumy do żucia, zmniejszenia spożycia soków owocowych, oraz unikania gazowanych napojów.
MIT 5: Zdjęcie aparatu ortodontycznego oznacza koniec leczenia
Jest to koniec leczenia aktywnego, po którym następuje faza retencji. Według badań im dłużej retencja jest utrzymywana, tym dłużej trwa efekt leczenia ortodontycznego. Trzeba też podkreślić, że ortodoncja jest wstępem do dalszych procedur odtwórczych u pacjentów z takimi problemami, jak starte zęby oraz braki w uzębieniu.
FAKT 1: Najpierw trzeba wyleczyć zęby
Zdecydowanie tak. Przed leczeniem ortodontycznym należy wyleczyć ubytki próchnicowe, stany zapalne w kościach szczęk, zęby z martwą miazgą, zapalenie dziąseł, należy wykonać leczenie periodontologiczne, czasem wstępne odbudowy protetyczne zębów o słabej strukturze tkanek twardych. Wymienione procedury są niezbędne, aby w trakcie noszenia aparatu ortodontycznego zęby nie powodowały dolegliwości bólowych albo nie ulegały złamaniu.
FAKT 2: Mycie zębów podczas noszenia aparatu jest trudniejsze
Utrzymanie higieny jamy ustnej w czasie noszenia aparatu stałego jest bardziej wymagające i czasochłonne. Należy wspomagać się dodatkowo specjalnymi akcesoriami typu: szczoteczki jednopęczkowe, irygator, nitka dentystyczna. Choć reżim higieniczny jest znacznie bardziej wymagający, to efekt uzyskanego leczenia sprawia, że pacjenci czują się lepiej, bardziej pewni siebie.
FAKT 3: Noszenie aparatu jest bolesne
Aktywacja aparatu, czy to stałego, czy ruchomego powoduje przesuwanie się zębów w określone, zaplanowane miejsce. Łączy się to z uciskiem na tkankę ozębnową, co wywołuje jej wrażliwość, z powodu znajdujących się w niej zakończeń nerwowych. Po zmianie łuku ortodontycznego lub elastycznych gumek, które ten drut utrzymują, zęby są przez kilka, kilkanaście godzin wrażliwe na nagryzanie i ucisk. Zdarza się, że zamki lub druciki podrażnią błonę śluzową jamy ustnej, wywołując ból. Wówczas wystarczy zgłosić się do gabinetu, a lekarz lub wykwalifikowana higienistka usunie drażniącą przyczynę. Ulga jest natychmiastowa, a śluzówka goi się w niezwykle szybkim tempie.
FAKT 4: Aparat trzeba nosić około dwóch lat
Faktycznie taki jest przeciętny czas noszenia stałego aparatu ortodontycznego. Może być on krótszy lub dłuższy, w zależności od zaawansowania i złożoności problemu ortodontycznego. Aparaty ruchome, klasyczne, stosowane u dzieci wymagają leczenia wieloletniego (np. około 4-5 lat). Nakładki ortodontyczne powinny być noszone, podobnie jak aparaty stałe około dwóch lat.
FAKT 5: Efekt zależy od sytuacji wyjściowej
Zdecydowanie tak. Pacjenci powinni zdawać sobie sprawę, że nie należy porównywać siebie do znajomego czy kuzyna, który leczył się ortodontycznie i czas leczenia lub efekt tego leczenia był inny, niż u niego samego. Często po zakończeniu leczenia ortodontycznego, zęby należy odbudować, bo są starte, wybielić, bo mają ciemny nieestetyczny kolor, a przede wszystkim uzupełnić braki, jeśli takie są. Lekarz na etapie planowania informuje pacjenta o wszystkich koniecznych procedurach.
Łódź, al. Tadeusza Kościuszki 106/116
tel. 537 507 080
recepcja@anetaclinic.pl
anetaclinic.pl
