Zuzanna Gincburg, znana jako Zuzanna Ginczanka, należy do tych pisarek, których twórczość splata się z życiem. Wychowywała się na prowincji, w Równem, ale marzyła o wielkim świecie, którego symbolem była dla niej Warszawa. Jeszcze w Równem nawiązała kontakt z Julianem Tuwimem, który zauważył w niej wielki talent i namówił na przeprowadzkę do stolicy.
Negocjując swoje miejsce w warszawskim środowisku literackim, Ginczanka jako polska poetka żydowskiego pochodzenia musiała się zmierzyć z dwoma „demonami”: pięknem i żydowskością. Klisza „pięknej Żydówki” rozpalała wyobraźnię męskiej części towarzystwa i przysłaniała jej twórczość. Jej żydowskie pochodzenie stało się natomiast przedmiotem antysemickich ataków w Warszawie lat 30., a ostatecznie przyczyną jej tragicznej śmierci w Krakowie w 1944 roku.
Spektakl próbuje nie tylko opowiedzieć historię Zuzanny Ginczanki, ale pozostawić kolejny ślad jej życia, dopisać jeszcze jedno krótkie słowo. W spektaklu wykorzystano fragment filmu z Zuzanną Ginczanką z kawiarni Adria w Warszawie (1936) dzięki uprzejmości United States Holocaust Memorial Museum (gift of Juliet Brayan Archive).
25 marca, godz. 12.00
• wykonanie: Agnieszka Przepiórska
• scenariusz: Piotr Rowicki
• reżyseria: Anna Gryszkówna
• scenografia i kostiumy: Anna-Maria Karczmarska
• muzyka: Michał Lamża
• konsultacja merytoryczna: Agata Araszkiewicz
• reżyseria światła: Mateusz Gierc
• produkcja: Teatr Łaźnia Nowa i Bałtycka Agencja Artystyczna
